GEÇ KALDIK
Güneş ilk saçlarına vururdu.
Mis kokardı gül tenin.
Bedenim yanardı tutunca elin.
Kavruldum savruldum dört bir yana
Gelip toplamaya geç kaldın be gülüm..

Tertemizdi gözlerin, içten bakardı
Baktıkça erirdim ateşin yakardı.
Görünce seni çırpınırdı kalbim
Yıkıp duvarları kanatlanıp uçardı.
Kırıldı bak kanadım, karardı gökyüzü
Kanat çırpmaya geç kaldık be gülüm

Başka ellerin izi var elinde.
Başka gözler değmiş gözüne.
Nameler bile karışmış sözcüklerinde
Çalar söylerdik sevda şarkılarını
Başın omzumda ellerin elimde
Bak dağıtmış rüzgar saçlarını
Bir demet için geç kaldın be gülüm

Kirlenmiş bakışların sisli
Kelimelerin boş ve hissiz.
Gönül evin çorak toprak misali verimsiz
Coşkun bir nehir gibi taşardın oysa.
Hazan vurmuş gibi gülsüz
Gülleri dermeye geç kaldık be gülüm.

Geç kaldık be gülüm geç kaldık.
Sevmeye, sevip sevilmeye
Yuva kurup murada ermeye
Kahkahalar atarak gülmeye..
Son nefesteyim gırtlağımda bir nefes
Hızlı hızlı atmakta kaçacak kuş gibi
Geç kaldık be gülüm geç kaldık
Çok sevdim demeye
Özledim demeye
Seninle ölmeye...