Semavi bir emir düşmüş Bahtına
Kurak iklimler boyu uzanan bu coğrafyanın
Nuh tufanından dan da önce
Bu sebepten sınanır sabrın, Hüznün - her tonu-
Maveraünnehir’den, Mezoptomya’ya

Ulu orta Vurulur…
Sakalına ustura değmemiş evlatları
Taş tapınaklarının gölgelerinde , - şehirlerinin –
Eli yüreğinde Hacer’in ; Koşar sokaklarını -bir uçtan bir uca-
Tekrar tekra yeniden - telaş içinde-

Meryem’in ise Aklına İsa gelir
Koşup oynarken düştüğünde
Yarasını Öpüp Geçti Deyişi gelir
Annelerin Kucaklarında cansız bedenleri – yavrularının-
Öpsen iyileşmez açmaz gözünü

Düşer semadan Gözyaşları isa nın
Sütten kesilmemiş cesetler ütüne
Bir umudu yok Küskün , kırgın ,buruk, uzak
– annelerin üstüne –

Yıkılmıyor gökyüzü dağlar parçalanmıyor
Arşı titreten feryatlara bir akis yok
Semayı delip geçen yakarışlara yok
Kapandı mı dua kapıları
Yoksa makbul bir kul mu yok
Evet..
Dünya Titrerdi elbette - Uhud gibi-
Kızıldeniz yol verir,Tur dağı ayağa kalkardı
Kabul olurdu duaları ümmettin
Üzerinde tekbir Sıddık olsaydı Eğer .