Hayallerin göçmen kuşu oldu da
Üzüldüğün yetmedi mi emekli?
Dünyan söndü ellerin boş kaldı da
Üzüldüğün yetmedi mi emekli?

Bir söz söyle, gezme öyle başı boş
Sen susarsan, başkasına hava hoş
Acımazlar, aldırırlar soğuk duş
Ezildiğin yetmedi mi emekli?

İsteseler ceketini verirsin
Sorgulamaz, canın yanar erirsin
Elin cepte, başın eğik yürürsün
Yüzüldüğün yetmedi mi emekli?

Kalıplara sığdırılmış yaşarsın
Bu haline aklın ermez şaşarsın
Soban yanmaz, odan soğuk üşürsün
Büzüldüğün yetmedi mi emekli?

Bakıyorsun, görmüyorsun gözünle
Hep yutkundun içindeki sızınla
Belediler, uyuttular bezinle
Çözüldüğün yetmedi mi emekli?

Düğüm düğüm edilirsen hayatta
Aşırıya kaçarlar bak ifratta
Böyle huylar alışkanlık fesatta
Çizildiğin yetmedi mi emekli?

Vahdet-i Can söyler durur "birleşin"
Hakkınızı korumada sözleşin
Aranızda ayrılıkta uzlaşın
Bozulduğun yetmedi mi emekli?

Vahdet-i Can (VAHDET ÇİL)
Amasya, 25 Aralık 2024