Eski zamanların, yeni zamanındayım
Şimdiki zamanın azabındayım
Sıtma gibi şey içimde yangın
Durmaksızın ağrıyan, ilacı bulunmayan
Tuhaf bir kasvetten söz ediyorum
Adı bilinmeyen, terapisi olmayan.

Ey sabahını akşam ettiğim geceler
Ne çok kırıldı güvenim
Ah bir bağırabilsem avazım çıktığı kadar
Ama nereye, kime ulaşacak
Belki karşı dağlarda biraz yankılanacak.

Olan ve olmayandan söz ediyorum
Hep böyle geçti zaman şimdiki gibi
Bilmeden bağlanmışım deliler gibi
Aykırı giden ne varsa peşine düşüp
Çoğu zaman geri döndüm kendime küsüp
Hayatta olmanın nasıl bir şey olduğunu
Ayaklarım yerden kesilince anladım.

Epey geçte olsa buldum bulamadıklarımı
Şimdi yazıyorum öğrendiklerimi
Sonunda keşvettim hayatın gizlerini
Bütün kapılara mektuplar bırakacağım
Diyeceğim ki öğrendim hayatın sırlarını.





16 aralık 2024