Bilinç altımdaki fırtınalar dinmiyor ki
günüme güneş doğsun
aldığım her nefes yetmiyor ki
bilcümle bedenim huzur bulsun.

Hangi yaşımda kaldım, çok tarumarım
bazen misket oynuyorum yarenlerle,
bazen şeytan uçurtması peşinde,
güvercinler gibi kanatlanıyorum akşam üzeri
Pan benimle sürü peşinde,
pancar çapalıyorum seherin ucunda,
sonra okula koşacağım
sıraya girip derse başlayacağım.
Bazen orda kalmak istiyor canım.

Ruh,çoğu hastalığı yener derler (Tesla)
ya ruhunu geçmişe terkedenler.

Olympos tanrıları toplantıda odamda
hangisi özlem günlerimi ikiletecek bana
onlar,’’geçmişi unutursan geçmiş olur’’ diyor
ben de geçmiş olsun diyorum
Zeus’a.

Ve bu düşünceleri terkedip
günüme dönüyorum
tekavüt olalı.
O kadar karışık uğraşı içinde ki zihnim
kuşların ağıtlarını dinliyorum sabahları
kimsesiz çocuk işitisiyle...
susturamıyorum içimdeki çocukları.