Şeb-i Arûz, Türkçe’de "Düğün Gecesi" anlamına gelir ve büyük İslam mutasavvıfı ve şairi Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin vefat ettiği geceyi ifade eder. Bu ifade, Mevlânâ’nın tasavvuf anlayışındaki ölümün, Allah’a kavuşma olarak görülmesi fikrinden kaynaklanır.

Mevlânâ, ölümü bir ayrılık değil, sevgiliye (Allah’a) kavuşma olarak değerlendirmiştir. Bu yüzden onun vefat günü olan 17 Aralık, her yıl "Şeb-i Arûz" adıyla anılır ve anma törenleri düzenlenir.

Şeb-i Arûz Törenleri
Bu gecede genellikle:
1. Semâ Gösterileri: Mevlânâ’nın öğretilerine uygun olarak düzenlenen semâ törenleri yapılır.
2. Şiirler ve İlâhiler: Mevlânâ’nın şiirleri ve tasavvufi müzik eşliğinde ilâhiler okunur.
3. Anma Programları: Mevlânâ’nın yaşamı, eserleri ve öğretileri üzerine konuşmalar yapılır.

Mevlânâ’nın şu sözleri, ölüm anlayışını açıkça ifade eder:
"Ölüm günüm, düğün günümdür. Beni ölülerden sanmayın, topraktan da uzak tutun. Beni sevenlere söyleyin ki; beni, kendilerini bekleyen bir sevgili olarak bilsinler."

Şeb-i Arûz, sadece bir ölüm gecesi değil, Allah’a vuslatın, sevginin ve aşkın doruk noktası olarak kabul edilir. Bu nedenle, tasavvuf felsefesinin en önemli sembollerinden biri hâline gelmiştir.