1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
114
Okunma
Gözlerin derin bir deniz, durgun ve saf,
Bir sabah ezanı gibi yankılanan.
Adın maviye dokunur, nazik bir zaraf,
Rüzgârda savrulan yaprak gibi usanmaz zaman.
Adımların sağlam, toprağa mühür,
Her yokuşta sabırla tırmanan ruh.
Sana bakınca anlar insan,
İnsan olmak bir ağaç gibi dimdik durmakmış.
Ekrem, adın bir yankı, sadelikte saklı,
Köklü çınarların gölgesi gibi,
Sessiz ve bilge,
Ne yaz gecesi vazgeçer, ne kış fırtınası yıkar.
Bir tebessümün var ki, hüzne inat,
Yağmurlar altında açan güneş gibi.
Seninle başlar umutlu bir hikâye,
Dünyevi dertler silinir gözlerinde.
Ekrem, bu şehir senin adını fısıldar,
Duvarda yankılanan eski bir ezgi,
Ve her sokağın köşesinde durur bir dua,
Senin gibi insanlara armağan olsun dünya.
Cevap Yaz