0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
122
Okunma
Babaya özlem biter mi hiç,
Kalp durdukça, soluk varken.
Adın bir dua gibi düşer,
Dudaklarıma her akşam erken.
Evin köşesi, eski sandık,
Kokun kalmış bir yastıkta.
Sesin yankılanır uzaktan,
Zaman durmuş bir noktada.
Kim demiş, giden dönmez diye,
Sen hâlâ bende yaşıyorsun.
Gözlerimdeki yaş her düştüğünde,
Ellerinle siliyormuşsun.
Sokaklarda adım adım,
Gözüm seni arar durur.
Yüzünü görmesem bile baba,
Kalbimde bir resim kurulur.
Özlemek...
Ne derin bir yara aslında,
Kapanmaz, kabuk bağlamaz.
Babaya özlem biter mi hiç?
O sevgi, ölüme bile sığmaz.
5.0
100% (1)
