I

Gün aşıyor
Yalnızlık düetlerinde

Irada bir yıldız düş görüyor sılaya
Figanları susuyor gün dönümlerinin



II

Gün ağartısı saçlarında
Hüzün matemleri
Dalga boylarında arşınlıyor küsküleri
Dün ürümlerinde
Kıblem oluyor vedan
Hafif meşrep bir rüzgar giriyor kanıma
Düşkülerimde laneti asılıyor kerpiç duvarların
An salıyor fırça darbeleri şövalede
Nü tablolarda kalıyor ellerim


III

İhtimal yokuşlarında küreniyor senliğim
Sarhoşuna nağmeler biliyor gece
Gülüşümü s/aklıyor Pera

Ali mekteplerinde
Üzüm hasadı d/okunuşlarına nispet
Bir dize karıyor karanlığı
Selama duruyor nöbet yorgunu sanrılar

IV

Küçük bir kız fısıldıyor söylenceleri
Üç vakte kadar sözleniyor sevdalar

V

Gün akarken
Yarımtırak düşünlere
Bir kız d/ebeleniyor on sekizinde
Aşka asıyor görümlerini an be an
Son bir çentik daha çiziliyor ruhuna
Filize durgun memelerinde
Y/azılı soytarılar gömüyor geceyi
Beklenmedik sonatlar
Çınlıyor ebemkuşaklarında
Küsüyor tüm tonlara beyaz
Ayaz üstü dökülüyor
Lacivert karası sevda

VI

Rastık çekiyor tan yeri susuz vadilerine
Berduş söylemler sıralanıyor küskünlüğüne
Parmak aralarına sığınıyor umarlar
Körün taşına denkleniyor albenisi

Arnavut kaldırımlarından geceye
Bir Hüzzam şarkı göz kırpıyor
Hüznü salıveriyor rüzgar hışırtıları

VIII

Şair tenliği kavruntusu sarıyor Dicleyi
Kırklar Dağında kesiliyor sünneti faslın
Bemol türkülerin tezenelerinde
İşleniyor gamzesi aşkın


IX

Dışarda
Dumanı fa diyez salınan
Roman havası
İçerde
Majörlerine kalem kırılmış yürekle
Sakıyor akşamı mehtap
Al tutuyor yakıntısı
Kıyıkışlacık güz güllerinin

X

Gün aşırı gecelerde
Bir kapı ağzı muhabbeti s/oluyor sevda
Düş örünüyor sığıngaçlarıma


Pardon diyor bir çocuk
Bulmaca çözüklerinde

Şarkınız düşmüş!

Pardon!