Ayrılık başa geldi,içime doldu sancı
Dökülse de dilinden sözlerin inci inci
Derdime derman olmaz,boşa uğraşma hancı
Silemedim kalbimden,aşkımı arıyorum,
Mazideki sevgimle yaramı sarıyorum.

O’na olan saygımı yaşatmaya and içtim
Diken sardı yolumu,kendi elimle biçtim
Olmasaydı sevgisi,ben,hayatta bir hiçtim
Kaybettiğim yılları herkese soruyorum,
Mazideki sevgimle yaramı sarıyorum.

İçimden her dökülen birikse,ırmak olur
Akmaya bir ummana,isterse,yolu bulur
Geride yine bana,su değil çakıl kalır
Dalmışım durgun suya dibini tarıyorum,
Mazideki sevgimle yaramı sarıyorum.

Teknesinde yoğrulmuş bu sevginin hamuru
Kırılırsa o gönül olmaz artık tamiri
Yeter bana dünyada sevdiğimin umuru
İçimden geçenleri söylesem eriyorum,
Mazideki sevgimle yaramı sarıyorum.

Dünden çökmüş üstüme bulutlar kara kara
Nasıl iyi olsun ki içimdeki bu yara
Sitem ettim,gereksiz,usulca ara ara
Közümüzü söndüren yağmuru yeriyorum
Mazideki sevgimle yaramı sarıyorum.

Vahdet-i Can (VAHDET ÇİL)
(arşivimden)