Ölüm ise, hiç eksik olmadı kafamda!
Sensiz gitmenin burukluğu yaşandım, hep bedenim de de!
Artık süngerler çektim geçmişe!
Karanlık geceye örtüler örtüm!
Zihnimde yeni gün doğdu o, giden kötü, günlerin üzerine!
Yeni den günler doğacak hayatımda!
Gönlüm açıldı, yeni başlayan senli günlere!
Adını yazdım, semadaki, onca sayısız sevgiyle parlayan yıldızlar!
Sayılmayacak kadar çoktu, içimdeki ümitler kadar yıldızlar!
Sana olan sevgide çoktu bu yürekte!
Hatta, ölçülmeyecek kadar çok fazla bunu bilesin!
Gözyaşlarımla sulandı bunca yaşanan kötü hatıralarım!
Sevgiyle özlenen kavuşmalarım!
Üzüyor beni böle, ızdırab, ve ayrılıklar! Yakıyor kalbimi!
Hep üzüyor bu olumsuzluklar!
Ayrılık korkusu sardı bedenimi!
Kasvet çöktü içime!
Ruhumu sıkıyor, bu hava nefes alamıyorum!
İsyanlarım baş rolde!
Ümitlerim yıkıldı!
Sevgimin gücü kırıldı!
Içimde sadece son bir istek kaldı geriye!
Nolur, beni sev ölesiye...
DİNÇER DAYI