Zaman içimdeki yangınların tükendiği andı
Umutlarım dizelerimi gizleyen sarı sayfalarla yandı
Karanlıkta görünen kör bir ziyaya gönlüm kandı
Rüyalarımı umutlarımı zamansız alevler sardı
Tükendim umutlarımın son sayfasında bildiklerim kaldı
Zaman bitmeyen kardı borandı bağrımda

Karanlık zindanlara savruldu küllerim
İçimdeki ışık çoktan karardı gecedeyim
Seni ummana gömdüm dardayım ayazdayım
Gülüşlerim okyanuslara gömüldü sisli aynalardayım
Gözyaşlarımı bulutlara ektim hayalinle kahırdayım
Zaman semalara merhaba zamanıdırgönlümde

İnandım sana gözlerimi bağlayıp düşünmedim riyayı
Hayra alamettir dedim gördüğüm rüyayı
Herdaim sevdim seni anlamadım yalanlarını
Bilemedim seni severken yüreğimdeki yangını
Palyaço gibi yüzüm gülerken kalbim parça parçaydı
Zaman saçlarıma açtırırken ezan çiçeklerini
Terkediyorum bu dünyayı
KATYA
9.12.2024