Öyle bir an olur ki, bazen insan unuturmuş en çok sevdiğini!
Yaşadığın ve yaşatılan acı, tatlı olayları ve en mutlu ve en güzel anıları bile!
Oysa ben!
Kötü olayları değil!
O, kısa da olsa mutlu anları hatırladıkça...
Özlüyorum seni...
Keşke hep yanımda hep olsa diyorum!
Ne zaman gözlerimi kapatsam, canlanır gözümde o, anılar!
Her gece kalbimin yorgun sesiyle...
Ümitsizliğe kapılıp, isyan ediyor!
Nolur, gece olunca...
Saat on ikiye gelince...
Beni hatırla...
O, yaşadığımız güzel anları unutma!
Çünkü ben her gece, o saatlerde...
Seni özler ve seni düşünürüm!
Hayaller içinde, yorgun ve perişan bir halde yürüyorum!
Nolur, sen de aşkın sustuğu o kasvetli ve karanlık yerde
Beni unutma!
O, saatlerde, her yerde el etek çekilir her yerde! Gözümün önünde canlanır her zaman duruşun!
Heyacan verir, o güzel gülüşün!
Bir yıldız gibi parlayan gözlerin!
Aşk rüzgarı ile esen o, lüle lüle saçların!
Ben seni unutmadım, unutamadım!
Sende beni unutma!
Ben bir elimde sigara, diğer elimde şarap şişesi...
Çaresiz, yorgun ve üzgün!
Senin özlemin yakıyor içimi!
Kayitsızliğin canımı acıtıyor sevdiğim!
Ölsemde unutma beni, yinede gel mezarıma!
Dinçer Dayı