1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
314
Okunma
Cehenneme gideceğini bile bile
Rahmet okumaktan ibaretti
Bir avuç toprağın başındaki seramonimiz...
Çirkin bir kadının
Çıplak ellerinin güzelliği gibi
Cennete inanmaktı sevgin,
Ve bir yok oluş masalıydı aslında
Varlığında saklanan hiçliğimiz…
Şimdi gitmenin dem’i
Dem ki
Kayıp
Dem ki
Sarhoş
Dem ki varlığın;
Varlığın ki sevgimiz….
İkibinyirmidört’ün Kasım’ı
İstanbul...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz