Kaldırırdım güçlükle koyardım bir bir üste.
Koca koca taşları çevirirdim bir büste.
Düşmüyor hiç dilimden belli belirsiz güfte.
Sıcak olunca bazen tuzlu suya dalardım.

otururum en üste işim bittiği zaman.
gelip geçer dalgalar, suyla kaplanır her yan.
yaptığım iş çocukça, görülür ayan beyan.
mesele mutlu olmak, doyumsuz haz alırdım.

bazen götürür dalga, taşlarımdan birini.
karışır esen yele tuzlu suyun serini.
gelirdim tek başıma kimse bilmez yerimi.
sayarken dalgaları haşmetine dalardım.

kuma vuran dalganın bayılırdım sesine.
susardım kimi zaman gürültünün aksine.
Uçardım hayalimde dalganın tepesine.
sığındığım bu yerde uzun zaman kalırdım.

verilirdi okulda yarım ekmek bir de yağ.
kuramadım nedense bizim yağla ortak bağ.
yiyemezdim yağı da ekmek sanki bizim dağ.
küçücük bir aklımla VİTA nedir bilirdim.

biliyorsun aşığım bir Selda’ya bir sana,
yoksunuz ikiniz de hasretlik yetti cana.
koşarım kucağına bir selam gelse bana.
‘’Her gidi Karadeniz’’ diye türkü çalardım.

çok özledim denizi aklımda hep sahiller,
giremedim koynuna tüketti beni yıllar.
küstü hayata Macit sustu konuşan diller.
tutsa elimden Selda onunla bir gelirdim.


Mehmet Macit
25.02. 2010
Günclleme
03.12.2024
İzmir/Dikili