18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3448
Okunma
Bir şelale gibi düşüyorum yüksekten
Dağılıyor saçlarım buğu buğu
Her düşüşte kamçı yiyor bedenim
Efkarım sarıyor boşluğu
Geleceğe uçurduğum kuşlarım
İnce ve nazenin düşlerim vardı
Koparken kaynağımdan
Daha kirlenmemişti elim ayağım
Bir kement gibiydi hayata gönül bağım
Vurdum başımı bir kez taşa
Ağır oldu dayağım
Kaç sek sek oynadım
Sayamadım
Kaç kez yüksek atladım
Kırıldı kolum-kanadım
Ne yer ,ne yar, ne ağyar
Kanmadım
Kaldım sonunda bir başıma
İnanamadım
Şimdi
İnadım kaldı adım
Demediler
Yol azgın zaman uzun
Her köşede bir kuzgun
Bent bent kesilir yolun
Bağlanır elin-kolun
Eşlik etmez son kuğun
Bak kesilir soluğun
Demediler
Deseler de dinler miydim ya
Daha çocukken gözümü diktim aya
Güneş yükselirken mızrak boyu
Koştum kucaklamaya
Bunca telaş
Bunca koşu
Çal şimdi göle maya
Ve başla oynamaya
Çok az kaldı kınaya
Gözüme bak ya
Hayrettin YAZICI