0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
117
Okunma
herkes herkese bir şeyler anlatıyor,
harflerin altında boğuluyorum,
o kadar laf salatası var ki,
ben domatese, maydanoza kıyılmasına kıyamıyorum,
uzun uzadıya laflar ve gemileri,
açılıyor engin denizlere,
ben bu gemilere dalarken,
bir el omzumda, beni dinle der gibi,
sarsıyor beni, ben dalgınlığıma,
batan gemilere, bakarken,
kendime geliyorum,
sanki batan, engin denizde kaybolan ben değilmişim gibi,
etrafıma bakıyorum, sudan çıkmış balık gibi,
sadece laf kalabalığı,
müsade isteyip, batan gemimin koynunda zamanı suskunluğa kuruyorum, ben ben diyerek…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (1)
