0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
142
Okunma
bıraktım artık,
düşlerin koynuna
kedi gibi kıvrılmayı,
bıraktım artık özlemeyi,
bıraktım artık,
yarınların hayal perdesinde beklemeyi,
ben, çoktandır aynada ki
yansımama küstüm,
bundan sonrası,
kim de ne kadarım da kaldı ,
bundan sonra
“ özledim seniler“
harflerin ayaklarından tutupta,
bağıra, çağıra,
eşiğimde yürüsün isterim,
gerisi boş bir defter
çevir çevir boşluğun boşluğu ...
umudun defterini yaktım,
tüm acıların ateşinde,
alazları ellerimde,
ayazı bedenim de,
üşürüm,
güz oturmuş bedenime,
yapraklarım dökülüyor,
durmadan,duraksamadan,
üşürüm,
ne palto,
ne kaban,
ısıtmaz artık beni,
güzdüm,
döküldüm yaprak yaprak.
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (1)
