İncelikler silsilesi saklamıyorsa ardında kibri
Ve gözetmeksizin isterdik yapılan her iyiliği
Ne yazık ki bir noktadan sonra çıkıyor ortaya
Şeytanın fısıltılarından da ilham alarak
Nefislerde yankılanıyor insanın kapkara izi.

Kim olursa olsun bu hassas noktalarda takıldı
Tam da güzel örnektir derken, bizleri de yanılttı
Bu noktada yeniden girdik o nazende kabuğa
Duyduğumuz saygı ve vefalara bakındık da
Karşılığında yaşanan hezeyanlar bizleri kırdı.

Olduğu gibi görünmek söylemi takdir edilir
Kalırsa sadece dilde, ona itibar mı edilir
Hasletler yerinde ve zamanında yankılanmalı
Bir karanlık içinde aranan şey ışıksa
Duyguları arındıran egolardan kaçmaksa
Bırakmalı şu benleri, bizlerde güzellik var
Kendini övmek ne de kendi kendini germek
Samimi duruşlarda istikrarla yürümek
Büyümek denenlerden kibirleri def etmek
İşte bu muhasebede gerçekten de bir kâr var.

Her verimli toprak bir hazine değil ki
Onu işlemek ile yarınlara gelindi
Şimdi var olan güçler, elbette tükenirler
Maddi dayanakların, mazisi pek alımlı
Oysa gelin bugüne, belki çoğu yalandı
Bir tek vefalar kaldı, hepsi gidince elden
İnsan değmezse gönle, ne gelir ki şu elden.

Gel zaman yiter ömür, döner devran şaşılır
Ne ekmişsek geçmişte, nemaları toplanır
Kimi uzun soluklu, kimi bir günlük sestir
En derinden yaşanan, zamanla daralmayan
Gıyabımızda bizi ufaltıp yok saymayan
Bir duruştur ki onlar hem de tüm ömre değer
Uzanmak her deminde mutluluğaysa eğer
İşte zemin işte siz kaçınılmaz bir seçim
Ya zahmet ve sebatla biriktirir ihsanı
Yahut yalan riyayla yaşatırlar hazanı.

Bir varlıkta üç evren; akıl, ruh ve bedendir
Ruha değmeyen hayat, nedense değersizdir
Sadece akıl ya da fizik beden değiliz
Manevi hazlar için ruhu beslemeliyiz.
Bir cep ve bir de mide tıka basa dolsa da
Her yönden aç bir ruhla nasıl insan olunur?
Oysa her üç evrenin iç içedir bağları
Sadece ikisiyle yaşam hep eksik kalır.

Onca ay, yıl geçse de ömre dokunana bak
Ruhu ihmal edilmiş insanlar neden çorak?
Bir atlastan kumaş, çok değerli mineral
İşlenmemişse eğer haz verir mi türlü hal?
Bir dayanak mevzuu bu, sapasağlam da olsun
Öylesi bir durak ki tür şerlerden de korusun
Mesnet olarak ona dayanılmışsa eğer
İster gezin zeminde, istersen de semada
Sıkmana ihtiyaç yoktur, kasıcıdır o kemer.

Kimi yaslanmadıkça, savruluşla boğuşur
Kimi maddi şeylerle nefes nefese koşturur
Karnı, cebi doysa da huzurdan münezzehtir
Oysa akıl ve beden ruhla bütündür, kemiyettir
Kendimizde bulunanı niçin ararız bilmem,
Kendine yaslanış var, bundan asla vazgeçmem.

Kendi ölçülerini iyi tartan bulur huzur
Başkalarında değil kendinde bulur kusur
Yassı yaşamaktansa, kat ederim uzun yol
Ve bu sayede belki mutluluğa uzar kol
Namımız Gölge oldu, gün bizlere de soldu
Yine de kalır izler, bizden de bir yorumdu
Halen uzanış varsa güne, anladım ki doğru yol....

Oğuzhan KÜLTE