Hiç bitmek bilmez bazen umut yolları
tükenmez gitmekle.
Yorgunluğu yener,
yorgun kalbin umutları.
Bir tarafta hülyalar,
bir tarafta Anadolu yolları.

Varırsın çocukluğunun seni beklediği
sokağa;
ne izin kalmıştır, ne de anılar...
Burada geçmeyecek olan yarınların
dürter seni :
Yabancısın.

Baksana çocuk
bu evde oturanlar nerde?
Ooo amca çok oldu gideli
kaç kez devirdi yaşlı teyze seneleri
beklemekten
olmadı hiç geleni gideni
sonra...sonra hiç evlenmedi.

Sen tanır mıydın amca
yalnızlık yoldaşı olan yaşlı teyzeyi,
yollara bakardı... bir motor sesi duysa
sonra...sonra düşerdi gözlükleri.

Hep gazete aldırırdı,
sayfa sayfa içerdi harfleri,
bulamazsa aradığı haberi
içinde düğümlenirdi figan sesleri...
Hani belli etmez gibi bakardı göz altından
biz de anlamamazlıkta gelirdik,
şekerle avuturdu bizleri.

Uzun bir yolculukta kurulan hayaller
hayal oluyor,
hayallerine dahi
bir daha gelmiyormuş gidenler.

Bahri GÜVEN Ocak 2014