olmazlara gün doğurmuştu tanrılar
nostaljiye düğümlü o vakitler di//
suçlu suçlu bakıyordu yaslı bulutlar ardı güneşim
nefesim eğilse uçuk dudağına/kuruyacaktı sanki nemli avcunda karanfilim

davetsiz misafirmiş kasım’ın ayaz yoluna takılan ay ışığı
yüzüme yansısı boşboğazıma inip/
dizelere düşüverdi aniden
ve k’açıyordu güzbahar şairi dilinde kırçiçekleri..

-yağmur saçlarının dalgası duruluyor hayalimi
içim içim gözlerinde renkleniyor sonbaharım kasveti
yumuşak başını erguvan düşlerine eğiyor hazan yastığı-

imge sarhoşluğuna vurguncu kiralıyor fikrimin goncası
zamanın dizleri bükülüyor imkânsız hayretime..
imdi..
sahiciliğin efsunlu dehlizine giriyor benliğim
süpürüyor sözün eğrisini kuşluk sonrasına ve/

umutlara bırakıyor sahneyi..

incinmişti sanki omuzundan düşen şal
yerdeki ipeğine süründü kelebeğin kanatları
güneş ise batıverdi sıkıntımın iç sesine
bir figanlı ıssızlığı çökmüştü firkatin ellerine
ve..kırık bir yay çizdi yanımdan vedasız giderken

Şahsenem...




2012
düzenlendi :)