0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
117
Okunma
Adem ile Havva
Bir düş ile başladı ilk kıvılcım,
Kainatın sessizliğinde bir adım.
Adem’in elleri toprakla buluştu,
Havva’nın gözlerinde cennet tutuştu.
Bir nefes, bir ruh, bir ilk bakış,
Doğanın özünden gelen bir akış.
Yaprakların fısıltısında sır saklı,
Sevgiyle kuruldu bu dünya takvimi.
İlk bahçede yürüdüler el ele,
Cennetin huzuru döküldü yüreklere.
Bir meyve, bir yasak, bir seçim,
Kaderin dokusunda açıldı bir pencere, bir geçim.
Adem toprağı ekti, rüzgarı dinledi,
Havva dünyayı sevdi, yıldızları izledi.
Günah dediler, ama onlar insandı,
Hata da sevda da onlarla başladı.
Ve dünya döndü, zaman aktı,
Her insan yüreğinde Adem’i sakladı.
Havva’nın gözyaşları yağmura dönüştü,
Hayat, o ilk bahçeden sonsuzluğa yürüdü.
