Okuduğunuz
şiir
13.11.2024 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Babam Sızım
Mesala ben...
Hiçbir sabah babamın sesiyle uyandırılmadım Hiçbir bayram elini öpüp harçlık aldığım. Nazlandığım, çocukken birine kızdığımda "Seni babama söylersem görürsün " Dediğim olmadı hiç. Nasılsa arkamda babam var deyip Yan gelip yatamadım Zorluklarla tek başıma savaştım.
Mesala...
Mesela hiç "baba" diye seslenemedim. Tutup elinden çarşı pazar dolaşamadım. Hep eksiktim O’nun yokluğunun acısını iliklerime kadar her an hissediyor Belli etmemek için yüzüme mutluluk maskesi takıyordum Ne kimseye kötüleyebildim Ne de öve öve anlatabildim. Nerede ne zaman konu "baba" Olsa susup kabuğuma çekildim.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Anne ve baba eksikliği hiç bir zaman giderilemiyor. Onların vereceği şefkati kimse veremiyor çünkü. Şiir veya değil değerlendirmesi yapamam. Seçki ekibi güne layık görmüş. Ancak okurken bana hissettirdiği duyguyla yorum yazmak istedim. Tebrik ederim. Saygımla.
Böylesi bir eksiklik insanın hayatında birçok alanda zorlanmasına, kendini sürekli güçlü ve mutlu göstermeye çalışmasına sebep olurken, içten içe bir boşluk bırakıyor..
Kalbime dokundu ṣiiriniz,yüreĝimizde kapanmayan 🥲derin bir özlem ve içsel bir yara daha..
''Ne kimseye kötüleyebildim Ne de öve öve anlatabildim'' Şiirin bu kısmına kadar ki bölümde san ki baba hayatta yokmuş gibi algılansa da,
Şair burada; Babaların yeterince çocuklarına karşı sorumluluklarını yerine getiremediğine dem vurmak istemiş. Baba sevgisinden yoksun büyüyen nesillerin sorunlarına harika bir anlatımla gönderme yapmış.
Adeta toplumsal olarak genel bir meselenin altını kalın çizgilerle neşretmiş.
Masanın üstünde tüten cümleleri dumanlıyor Kehribar bardakların içinde yüzen çay kaşıkların Naif ince belli şıkırdamaları.
Bir kekin içinde çikolata açan kabartma tozu Sıyrılıp masanın ortasına gelip oturuyor. Ellerinde sütten çıkmış bir koku Kalbinde mis kıyafetli elmalı turta var Ona eşitlik eden servis tabağının ağzı kulaklarında geziniyor Üzerinde kırmızı yüzlü laleli çiçekli çocuklar Deniz kenarında kalplerini serinletiyorlar Yüzlerinde yakamoz esiyor Minik ayaklarında balıklar kendilerini kızartıp Yemek servisi yapıyorlar çocuklara Karınları şişinceye kadar balıklar Enfes tatlarını minik yüreklere yediriyorlar Ellerinde akide şekerlerden bir ağ Atıp çocukların gözlerine bakıyorlar Anneli Babalı Sahneler şarkılarına
Şiirin her bir satırı ayrı güzeldi. Göğün kınalı melekleri ile ne güzel döşenmiş Sade naif kusursuz Yalın tertemiz bir o kadar da duygusu içimizde yanıp tutuşan insanlar gibiydi.
Babalara açılan her şiirin penceresi kutsaldır. Baba ruha can veren köprüdür. Bu köprüye dil uzatanlar elleri ve gözleri açık ölecekler 👁 Sonrada onlara evirilip dirileceklerdir 😶🌫
Şiir ne imgedir ne de zorlamadır Şiir ucu bucağı olmayan hiçlikte ötedir. Şiirin atış makamı kalptir.🫀🍃
İşte tıpkı bu şiir gibi Öyle bir atış olmuş ki Bizede susup oturmak düşer
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.