Ayrılık Sonradan Kor

O" acı "hoşca/kal" söylenirken
İlk an belkide bir iki gün pek bir şey hissetmezsin
hatta kızgınsındır ya
’’oh be iyi oldu kurtuldum’’ bile dersin
ama gözlerin yolda
kulağın hep sestedir
bir kaç günü arayacağına, döneceğine inanarak geçirirsin
hatta beynin de ona söyleyeceğin sözleri bile hazırlarsın
gurur yaparsın bi süre
aramazsın sormazsın

O"da dönmez zaten
avuçlarının içine koca bir veda bırakıp gitmiştir
bakınırsın boş boş etrafına
bir yerlerden çıkıp gelecekmiş gibi gelir
her kapı çalışında o heyecanla açarsın
elin ayağın dolanır "geldi geldi" diye sevinç çığlıkları atarsın
gelmemiştir
kapıyı çalan o değildir
suratın düşer, için çizilir
günler böyle ha geldi ha gelecek heyecanı
ve ya gelmezse korkusuyla geçer

asıl mesele kabullenememektir ayrılığı
aklından geçerken bir daha hiç ama hiç olmayacağı
delirir gibi olursun
yüreğin sığmaz göğüs kafesine
yağmur olur yağar acın gözlerinden
ağladıkça geçecek/miş gibi olur
her ağlayışında O"da yüreğinden akıp gidecek sanırsın

gitmez! öyle ağlamakla bitmez gerçek aşk.!
ilmek ilmek dokunmuştur kalbine, beynine
sen onu bitirmeye çalıştıkça
O" yerleşir hücrelerine
günler, haftalar, aylar gelir geçer gözünün önünden
sen halâ o gündesindir

yavaş yavaş umudun tükenir yorulursun
kabullenirsin kaybettiğini
sokak sokak ararsın
her gördüğüne sorarsın
bulamazsın

bir adı bir de resmi kalmıştır sende
önce sesini unutursun
sonra yüzü silinir gözlerinden
yavaş yavaş gider senden
bir kaç anı, bir de bitmeyen acı bırakır arkasında
anıları andıkça acır için
belki hafifler ama geçmez!
durup durup vurur sancısı,gece yarısı
bir ömrü tüketir bir ayrılık acısı.
Yemin