"Hakkını helal et" dedi giderken
Sustum "Yolun açık olsun "diyebildim

Arkasına bakmadan gitti!
Öldüm mü?
Kaldım mı? Bir kez bile sormadı

Oysa o yeni bir yola koyulurken
Ben yolun sonuna gelmiş gibiydim

İçimde bir ateş yakıp gitmişti
Beni cehenneme atıp gitmişti

Ne ardından koşacak dermanım
Ne gitme diye haykıracak nefesim
Ben bitmiştim

Ağrılı geceler
Kàbuslar
Yani kısacası hayat zehir olmuştu

Sonra oturup düşündüm
Hakkımı helal etmek için bi tek sebep aradım
Hangi birini helal etsem bilemedim
Ziyan olan yıllarımı mı?
Yıkılan umutlarımı mı?
Dinmeyen yaşlarımı mı?
Saçımda ki aklarımı
Sevdamı sadakatimi mi?

Hakkımı hak etmişmiydi ki
Helal edip bu defteri bu dünyada kapatmalıydım mı?
Yoksa mahşere mi bırakmalıydım.?

Ah edemem kıyamam
Canı yanarsa canım yanar bilirim
Lakin hakkımı helal etmekte gelmiyordu içimden

Hem af etmek Allaha mahsus
Onun içini de benim içimi de bilen Allaha emanet hakkım
Hak ettiyse helal olsun
Etmediyse de Allah sorsun.

Yemin
05.12.2020