Sırf sana gelmek için gururumu yıkardım
Bizi bizden ayıran söyle hangi kansızdı
İç çekip gözyaşıyla yüreğimi yıkardım
Şimdi dört bir yanından damla damla kan sızdı
Lütfeder de adımı bir kez anarsın sandım
Meğer tatlı dilinden düşen sürçülisandım

Mademki ben aşkından, sen hicrandan yanasın
Öyleyse ben aşkından sen hicrandan yanasın


Yüzümü yere serip çok yalvardım yakardım
Gözyaşına gark olup çok ağladım gülerken
Kıyabilsem acımaz, ben de seni yakardım
Daha goncasın dedim, solmasın o gül erken
Gözyaşımla bir olup ciğerime değerdin
Oysaki sen en büyük sevdalara değerdin

Meğer hepsi yalanmış hani her gün düşündüm
Bende ben mi bıraktın yalnız seni düşündüm

Bu yürek yangınını harlayıp da karınca
Zifiri gecelerde bağlar o yâr gözümü
Yangını söndürmeye su taşır her karınca
Yâre ağlamak ne ki, yaşlar oyar gözümü
Vuslata hasret gönül gözlerimden nem alır
Canı canana verdik, ecel gelse nem alır

Kapıldım girdabına hep ölümü gözettim
Gelsin gidelim diye Azrail’e göz ettim

Bile bile cefana sözlerine kanardım
Titrese de ellerim tuz bastım her acıma
Sen ‘’ git’’ deyip yaralar ben çaresiz kanardım
Vicdanın rahat ise sen de bana acıma
Gözlerim musallada gözlediğim mezardı
İhtimaldir beklerim ömrümün gelmez ardı


Madem ki ben sevdadan, sen hasretten yanasın
Öyleyse ben sevdadan, sen hasretten yanasın
Madem ki ben vuslattan, sen hasretten yanasın
Vuslata hasret ettin, benden beter yanasın