Akrebin silahi omuzunda
Namluda mermisi
Bir erdemli ki
Her şeyi onurluca yapıyor
Hayvan dediğimiz.
Ölürken de öldürürken de
Asalet dağıtıyor kuyruğunda.

Ne yapalım?
Herkes o kadar şerefli değil
Ben bile
Ne ben öldüm kurtuldum
Ne de seni öldürebildim
Yaşıyorsak
Bir arsız böcek gibi
Bir kertenkeleye borçluyuz
İkimizde
Kuyruğu misalı
Koptukça yenileniyor gururumuz...
*************************
Her canlının doğadaki düşmanlarına karşı bir savunma gücü vardır İnsanda bu güç bedensel değil akılla
gerçekleşir.Birde duyguları vardır ki bazıları tek bir karıncayı dahi ezemez.
onur o kırıla kırıla koruduğumuz.en değerli varlığımız.gurursa bir tek konuda olmaz sanırım aşkta sevdada,onda yenmek yada yenilmek duygusu olmaz olmamalıdır. olursa ki insan yarınına keşkelerini çoğaltır..başarılardaki haklı gurura ise sözüm olmaz.kertenkele gibi kuyruğumuz yenilensin dursun bukelemun gibi olup renkten renge girmektense yada deve kuşu gibi kafayı kuma gömüp olan biteni
görmez numarası yapmaktan evladır.değerli dost şiir konuşmuş adeta.
yine harika yazmışsınız.
k u t l u y o r u m dizelerinizi...
saygılarımla
şiir ve sevgiyle kalın.