7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1121
Okunma
Fotograf : Bahtiyar
Şiir : Pimurg
yalnızlık çiziliyor rüyalarımda
yanımda hep bir boşluk
sen olarak resmedilmeyen
adresi kayıp mektuplar verilir ellere
umut henüz erken
rüzgar tam aksi istikamette iken
battıkça kanatan yara
neştersiz kangren uyuşuğunda
bana dokunan her sözde
yüz görümlük güneşler sarmaş mehtaba
güneş içinde gece barındırır
dinlenmek isteyen canlıya
ağlamak bu mu dersin
sırnaşık gözden kristal söken damla
ağla o zaman etrafta can kırıkları
sersemlet tüm düşleri
geviş getirir rüyalar cesetleri
kişi hatırlanmıyor ise
ölmek galiba bu değil mi?
kaldır artık bu perdeyi
karanlık mumun içinde
kaybetmekte bulmak gizli
Cevap Yaz