0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
259
Okunma
Bugüne ne bıraktım kendim için, geçmişimden,
Hepsi tozlu bir raf gibi;
Darmadağınık bir masa,
Ya da çıplak bir oda,
Yerimde mi saydım bilmiyorum,
Fakat gidemedim şiirlerimden öte!
Hepsi de tam bir hasta işi,
Hepsinde bembeyaz bir gömlek,
En başından en sonuna dek, bir karmaşa.
Yarına ne inşa ediyorum kıvranışlarımdan,
Daha neleri törpüleyeceğim hayallerimden,
Bir kedinin gözünde parlayan geceyi öpüyorum hâlâ,
Marifetmiş gibi değil,
Mazeretmiş gibi yaşama tutunmak için,
Hem de intihara en çok yakışacak suretle,
Barınırken hayatın yakasında,
Bir mülteci gibi.
5.0
100% (1)
