0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
258
Okunma
Soluklanılabilecek bir yürekle ortalıkta,
Haliyle hep yaslıydı sesim,
Her ne kadar hüzün ve öfkeyle küplere binesim;
İçimden gelse de:
Kapkara bulutlar gibi kükreyesim,
Birden hatıralar vahasında çıldırıp güllenesim;
Koynuma giren yaprakları dökmeden,
Daha kuytu bir geleceğe,
Daha kuru bir ruhla,
Renksiz kuyulardan daha koyu,
Gözlerimi dikip uzaklara,
Sallanasım gelir.
Fakat sevemeyecek kalplerin,
Tatmin hevesi için,
Listelerine eklerler;
Bir yalnızın kellesini daha kesip!
5.0
100% (1)
