hayata dair bir borcum kalmadı artık

bütün borçlarımın bedellerini ödedim

şu cok uzun ama bir okadar da kısa olan hatta

herşeyin bir bedeli olduğunu bilirdim ama

savdaya ödenen bedelin altında ezilip yok olmadım

ama bedelin en ağırı olduğun hiç düşünmemiştim

ve hiç bukadar caresiz kalmamıştım

ödediğim bedellerin altında bukadar

şimdi sorar belki tesadüfen okuyan bir arkadaşım

güler derki vaybe bende bişe yazmış zannettimde

tesadüfen okudum der belki hayatın

belkide acı yüzünü görmeden soğuk tarafını görmeden

caresizlik nedir bilirmisin sen

ağlamak istersin ağlayamazsın

gülmek istersin gülemezsin gitmek istersin gidemezsin

kelepceler takılmış ellerine pırangalar vurulmuş ayaklarına

caresizce kala kalırsın öle bir an gelir sesini bile duyuramazsın

bir kere kalmaya gör caresizlik öyle bir şeydir ki

ölmeye bile an gelir hakkın olmaz