I.

ışığın kanatları
rüzgârın sanatı
suyun sonatı


yanık sesli bir güvercin
ya püfür püfür şu türküye de ne demeli
yaşını almış bir saz(lık) gibiydi sanki


koyu bir şaraptı gece
yıldızların neredeyse alayı sarhoştu
neredeyse öpüşmeyen yalnızlık kalmamıştı
deniz ateş ediyordu uzaktan
mayalı köpüklü ve seksiydi
bir aşk her nedense çıraydı ama
kendi tutkusuyla tutuşmuyordu


bir şey olmanın beklentisi hep arzuydu
bundandır hep insan nefsine maruzdu



II.

kaderin kafasının içinde
kim bilir kaç tilki dönüyordu
bir tarla faresi gibi nasıl da eli tetikliydi
yeşeren ümitleri pervasızca yemek için
şu hergele şu mengene zaman
kendi ruhuna men gene gururuna nem idi


otların yalnızlığı dilsiz bir çöl gibiydi
acının arsızlığı sağır ve ağırdı
zehrin zararsızlığı akıcı ve anlamsızdı
hiçbiri bir diğerinin (t)esiri de değildi


III.

imlâsı yetersiz o duygu da kurguydu
imzası da uydu uyacak burguluydu
bir gülücük de var ki
nasıl da burcu burcuydu
ne kadar erkenci bir yitişti bu
üzüntüsünden en çok da bir dibek kahvesi
dövündü de dövündü

IV.

(s)uç noktasından (c)ezalı
ve kendi adını bile bağışlayamayan sen günah
cürmünü hangi ateşe (h)arlatacaksın



Fatih AYDEMİR
Derecik/HAKKARİ
26.10.2024