"Hayat, Delikanlı Bir Çocuğu,
Eli Kanlı Bir Katile Çevirir..." (Murat Kartal)

Efsun,
Saçları kömüre,
Gözleri geceye, renk veren kadın.
Elleri,
Sarıkızın artıklarında çatlamış
Yüzüne Bozkırın rüzgârları dadanmış,
Teni,
Rengini buğdaydan almış
Yaratan onu böyle yaratmış
Kaderine "Çile" ismini takmış...

Güzelliği dillere destan
Efsun On beşinde
Erkeğine adanmış,
Eline yakılan kına
Bir o gece...
Birde Hasan’ı doğduğu güne renk katmış.

Hasan,
Serpilip fidan boylu
Dağdan koparılmış kaya
Sanki geniş iki omuzu
Yürürken ceylan sekiyor
Nur yüzünde bir çift göz
Sanki kartal bakıyor
Korku salardı yüreğe
O heybetli duruşu

Dedik ya;
Efsun hayatın sunuluşu
Hasan meyvesi
Olanlar yaşamın cilvesi...

Efsun kadın
Doyamadan sevdiğine
Sevdiği vurulmuştu
Bir kayanın dibinde.
O gün bu gündür Efsun kadın
Sokaktaki itin
Bozkırdaki piçin
Salyasına düşmüştü...

Dedik ya;
Nerden çıkacağı belli değildir
Ne itin, Ne de piçin...

Hasan,
"Namerde muhtaç değiliz,
Kendimiz eker kendimiz biçeriz"
Mısra dizerken geceye
Güneşin yaktığı ekine
Su vermeye gitmişti
Ay suya, Su Başaklara düşünce
Bir yeis düştü Hasan’ın göğsüne
Gece ay ışığına gebe,
Efsun ana bir kahpenin pisliğine
Abanmıştı çoktan bir piç
O iffetli bedenine...

Sessizdi gece,
Üç beş çakal ulumasa
Birde piç Efsunu nefessiz koymasa
Göğsü yarılıyordu Efsun’un...

Ya Efsun,
Rahmine yüklenen ihanet
Yüreğine sinen nedamet
Gözlerini tavana çakmış
Bir çakalın altına yatmış
Çatısı olmasa evin
Gök efsunun üstüne kapaklanacakmış...

Sabah horozların sesiyle
Güneş doğmaya yüz tutarken
Hasan patikadan yol almış
Evine varmış
Efsun ananın gözlerinden belliymiş çok ağlamış...

Anam anam...
Gözünde sürmelerin ak durduğu
Yüreği gelinlikten daha pak,
Sudan daha duru
Babamsa yandığın,
Ölenle ölünmüyor
Geçimse sıkıntın
Korkma ekin ektik toprak ihanet etmez
Hayatsa korkun,
Hasan sana el sürdürmez...

Ağladı efsun kadın yeniden
Saçını başını yoldu,
İnledi rahmine düşmüş kederden
Seslendi ta yüreğinin derinliklerinden
A’oğul...
Bir boğa sürüye dalsa
Bir ineğe dadansa
Hoş görürdük hepimiz,
Lakin
Bir piç bir tarlayı ekerse
Tarla elin tohum benim söylerse
Hasat vakti bir haramı biçerse
Kim hoş görür söylesene be oğul...

Anam anam her şeyin bir kanunu var
Anlamaz oldu seni Hasan yüreğinde yaramı var
Lafı orada burada gezdirme
Hasan’a olmayacak şeyler sezdirme
Diyiver edeceğin kelamı
Bir kötülük eden varsa keseceğiz selamı...

Oğul baban iki şey bıraktı geriye
Bir beni birde seni can oğul
Sen bana emanetin bense senin Rabbine
Ben seni büyüttüm saldım hayata
Hayat beni saldı bir imtihana
Evimiz dar idi Namus bize ar idi
.....
Ana kirlenmez analar ne söylüyorsun
Sözü tam demeden ne susuyorsun...
.....
Oğul derdim derdindir bilirim
Yüzüne bakamaz oldum,
Kendimden tiksinirim...
.....
Ana sen kirlenmezsin
Sen ki,
Yaktığın tandırdaki bereket
Sen ki ağzımızdaki lezzet...

Bu gece dereler bağlanacak
Namlu kanlar kusacak
Akacak bir piçin şakağından
.....

Dedik ya;
Dememiz o ki...
"Hayat, Delikanlı Bir Çocuğu,
Eli Kanlı Bir Katile Çevirir..."