Bir gece vakti
Son ışıkları sönerken şehrin
Senin ışığın dolar içime
Sen nasılda bilirsin karanlığı aydınlığa çevirmeyi

Akordu bozulmuşken hayatın
Herkes başka telden çalarken
Senin müziği başlar bende
Sen nasılda bilirsin hayatı bir şarkıya çevirmeyi

En umutsuz anımda
Üzerime gelirken tüm dünya
Senin şefkatin dolar içime
Sen nasılda bilirsin kötülükleri iyiliğe çevirmeyi

Akşam olup hüzün çökünce bu şehre
Hele bir de evlinin evine, köylünün köyüne gitme vakti
Senin neşen başlar birden
Sen nasıl da bilirsin hayatı oyuna çevirmeyi

Tüm renkleri solmuşken bahçemin
Kokmaz olunca artık nergisler
Senin çiçeğin büyümeye başlar bende
Sen nasılda bilirsin hayatı gül bahçesine çevirmeyi

Tüm gücüyle canımı yakmaya başlayınca sensizlik
Sen ne güzelde sarar sarmalarsın beni
İşte o zaman, yorgan istemem üzerime

Aşk’ının ateşi ısıtır beni