Sözlerin dokunuyor zülfikare kırma gönlümü ey yar
Öyle yangınlar saldınki hayatıma
Ellerinden ölümü içerken yudum yudum
Yağmurlarda ıslanmış ışığın içimde söndü yar

Fırtınamıdır gözlerin dağ başları gibi duman duman
Yeşermeden bahçelerim açmadan güllerim
Çektin hüzün perdelerini gözlerime gelmeden nevbahar
Gün ışığında eriyen çiğ damlaları gibi hayalimde kayboldun yar

GönLüm nevbaharları beklesede
Kör bir düğüm gibi canımın çekirdeğinde duruyorsun yaR
İçimde menekşeler solsada hayallerim beyaz
Sensizim avareyim sanma, nevbaharım yakındır yar

Yine radyolarda bilinmeyen ağrılı şarkılar çalıyor
Gökyüzünde yıldızlar nemli dağların kahkülü darmadağın
Resimlerde kaldın sarardı yapraklar sesin duyulmuyor yar
Sihirli akşamlarda silindi hayalin artık bana kalan yepyeni nevbahar
KATYA
8.10.2024