Gel unutmadan seni canımın içi gel
Gökyüzünden yıldızları toplar dökerim yollarına
Sen yeter ki gel canımın içi
Her çiçekten bal alıp sürerim dudaklarına

Gel canımın içi yeter ki gel
Tozu dumana katarak
Papatyaları yolarım saçlarından
Her bir teline adını yazarım kazıyarak

Gel canımın cananı yamacıma gel
Rüzgarın belini kıra kıra
Kolların dolansın belime doyasıya
Dudağın deysin dudağıma kanasıya

Gel kalbime vurulmuş mührün sahibi
Gözlerime çekilmiş çitleri sökelim birlikte
Dağlar titresin sesimizi dinledikçe
Aşk emzirsin gökyüzü ak sütünden

Gel gönlümün efendisi gel
Karagül toplayalım ateş bahçelerinden
Küllerini savuralım uçsuz bucaksız denizlere
Şarkımızı okusun dalgalar kıyıya vura vura

Gel el değmemiş gönlümün bohçası çürümeden
Naftalin kokulu sevdamı kucakla
Öyle öpe koklaya değil
Kaburgalarını saya saya
Gel ...
Remziye ÇELİK