Ölü bir kuşun vasiyetidir kalemden damlayan.
Kaile alınmadı mı zaman ve insan
İsyan eden münafık gölge
İbrazı ömrün sukut dilerken içimde
Solmaya yüz tutmuş öfke

Ögelerine ayırıyorum hayatı
Tutanaksız bir özne
Tutumlu bir özlem
Seyrine doyamadığım âlem
İnhisarında göğün
Boncuk boncuk terleyen külün
İzdihamında gülen

Yüzüme örttüğümdür hem şiir
Bir kavis
Bir şerit
Uzamı hayatın
Dillere destan bir düğün
Elbet öykündüğüm değilken de ölüm
Hüznümün fısıltısı
Sözcüklerin de yankısı

Yarası büyüyen günbegün
Yaması ve renkli iki yakası
Şifresi kayıp bir mizaç
Şivesi iken de sarmalında düşlerin
Düşmeye gör, ey, sen insanoğlu
Bir kuşun dağarcığında saklı iken huşu
Ve işte yeknesak bir özlemde saklı tutku

Aşk kanatan
Özlem kanılan
Öznesi ölü kuşun
Bir şiire rahmet okuyan
Beylik nazı sevdanın
Kanadı kırılan her gün her kuş her sanrı
Oluşumların başşehrinde saklı acı

İçine sokası bir hayal iken meddücezri
Kanatlarında saklı benekler
Serpilesi bir özlemle nasıl da diker
Söküklerini şair
Bazen bir şehir
Bazen bir nehir
Ekimin güncesinden sızan her şiir

Gün bu günmüş meğer
Asası kırık dervişin dizlerinde kalmadı kadar güç
Güç bela sevenlerin rüküş düşleri
Oysaki yalın ve yaman bir düştür
Şairin kendine özlemi…