0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
238
Okunma
Sen gidince sessizliğin korkusu vurur beni
Duvarlarda karanlık ve solgun tablolar
Yaşanmamış mutluluklar kemirir de beynimi
Düşlerimde kaybolur siyah beyaz anılar
Zannetme çaresizim güçsüzüm bu şehirde
Gözlerin sinsi sinsi giriyor gözlerime
Sana seni anlatmak çaresiz bir uğraştır
İkimizi ayıran bu ölümcül yaradır
Söyle aşk pazarında ayrılık satılır mı
Söyle bu yalnız şair bir köle yapılır mı
Bu gönlüme kurduğun tuzaklar neyin nesi
Ayrılığın alev gibi yakarken bedenimi
Bu evin duvarları,ışıksız avizeler
Neden dönüp duruyor tavanda pencereler
Isıtmıyor örtüler titreyen bedenimi
Kime anlatırım ben, şimdi küsüp gittiğini.
Mehmet Nurettin Üstün
