Masum yüreğimi yakıp pişiren,
Düşürdüğü közün narıyla yansın
Beni bu hallere kimse düşüren,
Aynada gördüğü yüzden utansın.

Aklımda yok iken karşıma çıktı,
Bir anda habersiz dünyamı yıktı,
Âşık eylediği kalpten mi bıktı?
Aynada gördüğü yüzden utansın.

Sen bana âşıksın deyip gülerdi,
Bu sözü nakarat edip bilerdi,
Bu şekilde közü içime serdi,
Aynada gördüğü yüzden utansın.

Gül gibi açıp da yanıma gelen,
Nasıl oldu bilmem birden kardelen,
Arkadan vurup da içimi delen
Aynada gördüğü yüzden utansın.

Ancak derdi bizi ayırır ölüm,
Közünün yerini kapladı külüm,
Gönül penceremde kararan tülüm,
Aynada gördüğü yüzden utansın.

Tutacağı yerde gelip elimden,
Kurşunlayıp gitti gönül telimden,
Yine de acı söz çıkmaz dilimden,
Aynada gördüğü yüzden utansın.

Çünkü avucumda sımsıcak teni,
Soğumak bilmiyor sanki yepyeni
Ben onu unutmam unutsa beni,
Aynada gördüğü yüzden utansın.