SABAH OLURDU

Sabah olurdu
Tenimiz soğumadan birbirimize uyanırdık
Zemheri bir ayazı dağların ardından süzülen güneşle ısıtırdık
Bir bedende iki küçük serçeydik bahar sabahında
İki kekik kokulu ceylan
İki mevsimde bir can
Göğüs kafesine
Göğüs kafesine sığmayan.


Sabah olurdu
Taze bir ekmeğin buğusunu bölerdik
Ve ben zeytin tanesi gözlerine bir daha
Bir daha vurulurdum
Geceye kızardım uykulara darılırdım
Karanlık gözlerinin üstünü örtünce
Zaman geçerdi kapımızın önünden
Anılar sırasını beklerdi ardın sıra
Biriktirirdik içimize ikimizi
Bir bardak çayda bir garip huzura ererdik
Göğsüm daralırdı sen firar edince gözlerimden.
Külün dağılırdı yakardım sokakları yakardım bu koca şehri
Gözlerimin önünden bir sır olup gidince sen .


Sabah olurdu
Saçlarında bir tülbent
Sen sularken çiçekleri seni seyrederdim bir köşeden
Biraz anneydin sanki
Biraz köylü güzeli
Bir hayatın arasına sıkıştırılan
Bereketli topraklar gibiydin
Ve sana su gibi akar
Yolumu bulurdum gamzelerinin kenarından .


Sabah olurdu
Kuşlar konardı dallara selamları duyulurdu penceremizden
Avcumda bir kaç ekmek kırıntınsı
Ve biraz geceden kalma bir kaç dua
Nasip diz çökerdi ekmek kırıntılarını görünce
Rısk’a bir sevap yazılırdı ekmeği bölüştük diye .

Sabah olurdu
Geceyi dünde bırakarak uyanırdık
Çocukların gülüşü değerdi yüzüne
Yüzüne evliyalardan emanet bir nur inerdi sanki
Sana sarıldıkça annem gibi kokardın
Yani bahar gibi
Yani göğsüme çektiğim cennet gibi
Öyle kokardın işte .
Saçlarını çözerdin arada
Ve sanki ben geceden yıldızları tek tek koparıp
Saçlarının siyahına ekerdim parmaklarımla tarayınca
Tüm yorgunluğum dinerdi o anda gülüp geçerdim acılarıma
Kavgalarıma bir türkü olurdu adın
Dar ağacına asardım hep ayrılığı bu sevdanın hatırı için
Sabah olurdu ve sende unuturdum hep kendimi .


Ayhanca Cümleler
Ayhan Akdeniz