EVVEL ZAMANIN İÇİNDEN GEÇTİN

Bir evvel zamanın içinden gelip geçtin
Ve senden geriye kalan anılarda
Nağmahrem bir peçe çektim yüzüne
Haram bir gölgenin dudağı kimbilir kaç kere öptü seni
Artık bana adını anmak yasak
Ve kirpiklerimin arasında kalmış hüzünlü bir günahsın bana artık.
Yansam’da senle aynı ateş’te
Al götür kendi cehennemini’de kendi içinde
Küçücük bir köz’ün hatırına aşk susar
Ve aşk yanmak için sırasını bekler
Seni içimde öldürmenin başka yolu yok , yok bundan ötesi
Benim cehennemim’de bana yakışır ancak Aşk’ı yakmak
Afedersin ben seni yalnızlık’la sevmişim meğer.
Sen evvel zamanımdan geçip giderken
Ben kalbur üstü can yanmalarımın sokağında kendimi aramışım her gece..

Evvel bir zamanın içinden sen gelip geçerken
Keşke bana arada bir Mayıs gibi gülseydin
Gülseydin’de Eylül gibi asmasaydın suratını
Ve dökülmeseydin gözlerimden bir yaprak gibi
Şimdi nefret’le özlemin kardeşliğin’de aykırı bir savaşın çıkmazındayım
Ve ben böyle AŞK’ın diye başlayan
Militan’ca ana avrat küfürler savuruyorum ortaya karışık
Yüzümde kimbilir kaç gücenmiş tebessümlerime basa basa gittin
Sen hiç gözünü yummadan geceyi koynuna aldığın oldumu
Ve hep gecenin karanlığı ile aldattın’mı sabahı
Oysa ben
Yalnız senin şairin olmak istemiştim
Seni sana yazmak seni anlatmak.
Bak şimdi nasılda koparıyorlar yokluğun da cümlelerimi
Okuyanın yüreğinde kalıyor
Ey İsrafîl meleğî
Sùr’unu vakitsiz’mi üfledin yoksa
Bu yüzden’mi herkes alalacele içimdeki cennetim’den birer parça koparıp kaçtı.
Sende acımadın’ya kıydınya
Bu kıyamet
Bir tek benim alın yazıma ’mı yazıldı yoksa anlayamadım gitti..

Ayhanca Cümleler
AYHAN AKDENİZ