Ne vakit seni düşünsem kalbimde atıyordun,
Huzur sende diyordum, bir de tebessüm ettin mi,
Neşeme neşe, ömrüme ömür katıyordun,
Gözümü kapatıp uyuduğumda sevinç doluydum,
Canım benim, varlığınla çok mutluydum...

Oyalı dantel gibi inceden inceye, ilmik ilmik kalbimize ören bizdik bu sevdayı,
Sakladık, herkesten gizledik, bu sırra ikimiz eriştik,
Dün bambaşka biriydik, bugün mutluluklarla değiştik.
Baldan tatlı geldi her anımız,
Oysa her başlangıcın bir sonu vardı,
Biz bunu en başında düşünemedik,
Gözlerimiz belki de kördü, kulaklarımız sağır,
Görmedi gözümüz bizden başkasını.

Sana giden bu sesim, bu gece kesildi sevdiğim,
Beni gülüşlerimle hatırla,
Sana koşar adım giden adımlarımla hatırla,
Saatin tik taklarında kalbimin sesi vardı,
İçtiğin bir bardak suda dudak izlerim vardı,
Üzerinde gözlerim vardı, sözlerim vardı kalbine tesir eden,
Seninleyken bir çırpıda geçen muhteşem bir zaman vardı,
Zamansız zamana sövgülerim vardı düşündükçe beni kahreden,
Güzelliğine övgülerim vardı, bakmaya doyamadığım hayalin vardı karşımda...

Huşu içinde seninle konuşurken sevincimden her şeyi unuttuğum anlar vardı,
Hatta parmaklarımın arasında unuttuğum sigaranın ateşi bile vardı,
Ah bu ateş ki, dudağından kalbime süzülen, senden kalan en anlamlı izdi...

Aynalarımız vardı odalarımızda,
Her baktığımızda kendimizi değil, birbirimizi gördüğümüz...
Sevgiyle sarılıp yattığımız romantik uzun gecelerimiz vardı,
Biraz utangaçlık, biraz mahcubiyet içinde,
Aşk dolu sözcükleri kulaklarımıza fısıldadığımız heyecanlarımız vardı hiç bitmesini istemediğimiz...

Şafak sökerken uykuya daldığımızda içinde sadece ben ve sen olan pespembe rüyalarımız vardı,
Yorgun, bitap düşmüş sabahlarımız vardı,
Yağmurlarda ıslandığımızda birbirimize kol kanat gerdiğimiz ellerimiz vardı,
Ayaklarımız vardı, bir an önce buluşmak için can attığımız...
Omuzlarımız vardı, sırayla bir sen bir ben başımızı yasladığımız...
Göğsümüz vardı, bedenimiz vardı, iki gönül bir olunca tek vücut birleşen...
Daha neler neler vardı ikimizi hatırlatacak...

Bırakmadı ki daha fazla seveyim, kader denilen tuzak,
Lanet olası şu kör talihe bak,
Hem bana çok yakınsın,
Hem de çok uzak...

Ne olur sitem etme, gönül de koyma,
Ayrılırsak bir gün, beni yerden yere vurma,
Açma ağzını, tek bir soru sorma,
Sus! Ne olur, kendini yorma,
Beni daha fazla sorgulama,
Seni bu çılgın adam sevdi,
Öyle böyle değil hem de,
Delicesine, ama adam gibi sevdi.

Sana neden yalan söyleyeyim, kendimi neden kandırayım?
Benim bu dünyada sadece seninle yüzüm güldü, seninle neşelendim,
Ciğerimin bir yarısını sana verdim,
İste, canımı da hiç düşünmeden veririm,
Ben bu alemde bir tek seni sevdim.

Sana ruhum dedim, sevdiğim dedim,
Canım dedim, aşkım dedim, bir tanem dedim,
Bilmiyorum, saymadım günde kaç kez dedim ve başka neler söyledim,
Bir ayna misali yansırken birbirimize,
Sanki ezelden ikiz kardeştik, doğuştan iki sevgili,
Aynı kelimeleri sen de bana söyledin,
O an içimden seni bir daha sevmek geldi,
Öpmek geldi, sarılmak geldi,
O kadar çok sevdim ki seni,
Kendimi bile hiç bu kadar sevmemiştim.

Bana değer verdin, sevgini verdin,
Zamanını verdin, kendini verdin,
Verdin de verdin, öyle sefildim ki,
Hiç almam diyemezdim,
Yanağıma binlerce kez öpücük verdin,
Seninle içim kıpır kıpırdı, hayat doluydu,
Bu saatten sonra kolay kolay ölmem ben dedim,
Tek kelimeyle, bana dünyaları verdin.

Kalbinden ayırmadın, ortalığa bırakmadın,
Muradım dedin bağrına bastın,
-ki en son annem demişti, hiç unutmadım-
Bana ’sevdiğim’ dedin, hâlâ kulaklarımda o sözün,
Beni hiç kimse bu kadar gönülden sevmemişti.

Hesapsız, kitapsız, çok zamansız karşılaştık,
Sevinsek mi üzülsek mi bilemedik,
Ele düğün bayram, kim ne bilsin halimizi,
Bizimse bugün matemimiz var.

Sana söylemedim ama,
Birlikte gülerken bile gözümden akıttığım yaş oldun,
Bu yüzden içim buruk, yüzüm solgun,
Şimdi sen, dudaklarımdan dökülen,
Hiç bitmeyen hüzünlü bir şarkısın,
Benim için çok özelsin, çok farklısın
ve öyle de kalacaksın,
Bir de teninin kokusu, ellerinin sıcaklığı kalacak bende,
Senden bir hatıra olarak ömür boyu koynumda saklayacağım,
Onları da kaybedersem, ölürüm!

Ne diyordu bir şarkıda,
"İnci misali saklısın, yasaklısın yâr, gözden ıraksın,
Aşk imkânsızı severmiş, sen de haklısın."


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
15 Eylül 2024, Isparta