insanın keyfi alıp başını dağlara doğru
giderse içinden bütün kuşlar kanat vurup gitsin

içimizde akşamdan kalma delilik
ağzımızda bir burukluk acımsı sözler
peltek duygular hissiz birkaç cümle
gevelenmekten yorgun iç sesler
pas geçelim
çok yanlış bir yerdeyiz


fildişi kule dar karanlık merdiven
bir dolu yaşanmış belki yaşanmamış
omuzlarımızda ağırlığı
sürüklenen  bi sonbahar
boşluk büyütür
onca anı anmaktan yorulmuş
hangisi gerçeğe yakın  hangisi durup boğazımızda düğüm
iyi olmaktan başka çıkar yol sorsalar

celladını sevmek, iyileşmeyen  yara
her kabukta kat kat iz
öpüp başına öpüp yüreğine  öpüp ömrüne
değdiği yerde kıpkızıl
düşünmediğimiz ama hep orada
muhkem duygular kadar habis
gibi, kadar, bile anlamsızdır ya
tamamlayanı olmadan
kendini geriye saran bir ömrü böyle anlatmak
böyle tökezlemek
böyle kapaklanmak hayata                         
düşününce derinden
bazı entirik bazı zihin okumaca
için elvermez onca dalavere

hadi
çağır gelsin  serseri düşkünlüğümüz
oturup buzdan da soğuk mermerlere
mühürleyip zamanı kapatıp bütün kepenkleri
ateşe verelim kağıttan kentlerimizi



elan