Aşkın hüznüyle yoğrulmuş bu dizeler,
Gönül yarasının derinliğinde kaybolur,
Her bir sızı, bir hatıra gibi içimizde,
Unutmanın imkansız olduğu her an,
Zamanın kendisi bile geçse fark etmez,
Sevginin göğsümüzde bıraktığı izler,
Bir yara gibi hep taze, hep derin.

Özlemle dolu her an,
Bir rüzgar gibi geçer yüreğimizin üzerinden,
Ve her kelime, sessiz bir yankı gibi,
Gönlün en kuytu köşelerine işlenir,
Bir hatıra olarak, bir hüzün olarak,
Her anı, her bakışı, her dokunuşu,
Unutmanın ötesinde, zamanın ötesinde,
Her şeyin unutulmaz olduğuna dair bir işaret.

Aşkın gücü, bir ateş gibi yanar içimizde,
Küller bile sevginin sıcaklığını taşır,
Gönül tellerimizde titreşen her nota,
Bir şarkı gibi kalır, bir melodi gibi,
Ve her hüzün, bir parçası olur bu melodinin,
Sevginin içindeki derin boşlukta,
Bir yankı, bir hatıra olarak kalır,
Zamanın ötesinde, unutulmanın uzağında.

Her adımda, her bakışta,
Aşkın ve özlemin güçlü izleri,
Gönlümüzde bir yara gibi açılır,
Ve bu yara, sevginin gerçekliğini anlatır,
Bize hatırlatır ki bazı duygular,
Hiçbir zaman unutulmaz,
Her anı, her duyguyu,
Bir ömür boyu taşır içimizde,
Ve aşkın hüzünle harmanlanan bu yolculuğu,
Her zaman yüreğimizde yaşar.

ahmet nejat hoca