5
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
273
Okunma
Sanma ki unuttum zaman geçtikçe
Her yeni yaşımda yine sen vardın
Pişmanlık denilen zehri içtikçe
Ekmeğim, aşımda yine sen vardın
Bazen gururlanıp, övdüklerimle
Bazen sinirlenip, sövdüklerimle
Doldurdum gönlümü sevdiklerimle
Akılsız başımda yine sen vardın
Duydun mu bunu da cismi şahane
Elli yıl tükettim sensiz daha ne!
Tenimde zonklayan acı bahane
Akan gözyaşımda yine sen vardın
Kapattı kar, bora gittiğim yolu
Buzlarla çevrildi göğsümün solu
Temmuz’da fırtına, Eylül’de dolu
Bitmeyen kışımda yine sen vardın
Alibaba’yım çok bağrımı deldim
Bir umut peşinde her yöne yeldim
Kaç kere Ervah’a gittim de geldim
Musalla taşımda yine sen vardın
Yelmek: bir işin, bir şeyin, bir kimsenin ardında, aceleyle, telaşla koşup durmak, koşuşturmak
Ervah: ruhlar, ruhlar alemi
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz