8
Yorum
33
Beğeni
0,0
Puan
488
Okunma
hüznümün kapısını aralıyor Edith Piaf
içeriye giriyor usul usul
üzülürken meger
ne çok benziyoruz birbirimize
ne çok iç içeyiz
onunki gibi
ince olmadı kaşlarım
onun siyah simsiyah saçlarına da sahip olmadım
huylarımız mı benziyor
non non, hiç sanmam
ama...
gözyaşlarımız hep aynı..
bir de şu var
Edith sesinde yaşıyor
ben be(de)nimde suskun
H. Korkmaz, 2019 Sthlm