Doktor perhiz verdi, geçen hastanede,
Et yasak değince, sarmayı bıraktım.
Ne tabağı kardeş; değil bir tane de,
Makarnayı, Unu, Yarmayı bıraktım.

Aradım her yeri, kumanda çıkmadı.
Hesabı hış ettim, tamam da çıkmadı.
Yanacak bir kalbur, saman da çıkmadı.
İşe de gitmedim, Firmayı bıraktım.

Akıl baştan gitti, yardımı duyunca,
Kafamı patlattım, ayağım kayınca,
Vaktinde yediğim, çok tırmalayınca,
İnciri, Üzümü, Hurmayı bıraktım.

Arif olan yapar, Allaha şükrünü.
Güvenmem cahile, ben bilmem fikrini.
Çekmeye başladım, ben bilmem zikrini.
Yunus gibi bende; sormayı bıraktım.

Zaman oldu kızdım, küstüm, teksendim.
Yârin çevresinde, dönen bir eksendim.
Görmedim bir hayır, aşktan da tiksindim.
Boş işlerle kalbi, yormayı bıraktım.

Kaderim iyiydi, değişse de birden.
Gene ısırıldım, sokulduğum yerden.
Ne hayaller kurdum, oturduğum yerden
Çürük ipe hülya, sermeyi bıraktım.

Kabarıktı göğsüm, forsumda bayağı.
Dayılık ta bitti, kırınca ayağı.
Şeriat hükmünce, yeğince dayağı,
Enseye bir tokat, vurmayı bıraktım.

Dürüstlük yokluktur, belleme huy bunu,
Al şu beşi, ona, dediler say bunu,
Koşulsuz besledim, üç tane Maymunu,
Duymadım, bilmiyom, görmeyi bıraktım.

Sevdiğim sevdamı, havada kuş etti.
Dostlarım parayı, kendine eş etti,
Hayaller Sibel Can, gerçekler Neşetti,
Mutluluk babına, ermeği bıraktım.

İstersen hiç ölme, istersen bin yaşa,
Belki de ölürüz, takılıp bir taşa,
Gördüm ki farazi, emekler hep boşa,
Akılsıza öğüt, vermeği bıraktım.

Zarif bir insandım, duru, saf, sadeyken,
Ne oldum bilmedim, büyük bir zadeyken,
Laf bazanı oldum, emre amadeyken,
Kapı kenarında, durmayı bıraktım.

Etme Kahıroğlan, yaralı bu sözler,
Dananın içinde, yayılmaz öküzler,
Tavuğu tavada, göreli bu gözler,
Ambarda boş hayal, kurmayı bıraktım.

Teksenmek: küsmek
hış etmek: hesaplamak- karıştırmak
bazan: işinde ehil
yarma: buğday