Ey sevgi yumağım, şunu da bil ki,
Sen oldun gönlümde, sevginin ilki.
Bulunmaz bir kumaş, değildim belki.
Bir gülü zade de, çokluk olmuşum.

Sen bana zaferdin, en büyük kuttun.
Refayı bilmedin, çabuk unuttun.
Fakir bir çocuğun, elinden tuttun.
Varlığın içinde, yokluk olmuşum.

Kime uydum sana, uyduğum kadar.
Bedduan da gelsin, doyduğum kadar.
Uykusuz kalmışsın, duyduğum kadar.
Kirpiğinde duran, saklık olmuşum.

Daha pişmedin sen, hele bir yanda.
Altına yolluktu, şu kuru canda.
Ateş topu olup, aha şuranda.
Bağrında bir ateş, sıklık olmuşum.

Gelecektin bu yaz, kuşlar göçünce.
İlk tufanda arpa, buğday biçince.
İnsan anlamıyor, yıllar geçince
Saçında sıralı, aklık olmuşum.

Kahıroğlan ağır, taşlar yerinde.
Her zaman yanında, zor günlerinde.
Yolunu gözlerken, cam önlerinde.
Suya bakan yılgın, Keklik olmuşum.