Ey hüznün fersah fersah ötesinden gözlerime bakan turnam
Ey ömrümü bir bakışın esrarında yıkan turnam
Leylakların kokusunda vazgeçiyorum yine senden
Yıldızlardan süzülüp karanlığa meylediyorsun git ömrümden

Karlı dağlara kanattığım dudaklarımla yazarken adını
Sen her gece gökyüzümden koparıp aldın yıldızlarımı
Sen ey gönlümde beslediğim turnam
Her yağmur sonrası yıldırım gibi düşüyorsun içime ıslak gözlerinle

Turnam içimde binbir mülteci savaşır gözlerin için
Acımasız mermiler sıyırır durur duygularımı
Kaybolan düşlerime ağlarım için için
İçimde gökyüzüm seninle birlikte yanar kül olur
Kalbim kalbim yanardağ gibi patlar duygularım derinden vurulur

,Turnam her gece zehir zemberek düşlerle kefen giydiriyorum sana
Kopardım tüm bağlarımı dönüp baksana
Bir daha yürürmüyüm bu yolları duy beni anlasana
Git turnam git enkazında ak kanatlarına kan bulaşır sonra
KATYA
2 9 2004