Hayatın karanlığında bir yolcu,
Yorgun adımlar, kalpte derin yaralar.
Her köşede bir darbe, bir kış gecesi,
Sonsuz yalnızlık, her anı bir yara.

Gökyüzü gri, yıldızlar sönmüş,
Rüzgarın sesi, sessiz bir feryat.
İçimde bir ateş var, sönen,
Ama umudu taşımak, bu yolda bir sanat.

Her darbede bir iz, her hatada bir ders,
Öğrenmek zor, ama sabır gerektirir.
Yalnızlıkla boğuşurken, her şey bir kez,
Sabır, ruhun ilacıdır, huzur getirir.

Belki de karanlık, sadece geçici,
Bir gün ışık doğacak, umut yeşerecek.
Ve sabır, bu yolun en güvenilir işareti,
Karanlık günler geçecek, aydınlık gelecek.

Gözlerim yorgun, umutlarım az,
Ama unutmam, sabır en büyük yoldaş.
Zorluklar bir gün geçer, geçer elbet,
Her fırtına ardından, güneş doğar, elbet.

Yürekteki acı, zamanla diner,
Her yeni gün, yeni bir şans getirir.
Ve sabırla beklerken, içimdeki ateş,
Gözlerim parlayacak, umutlar yeşerecek.

Her adımda bir nefes, her adımda bir umut,
Karanlık geçer, sabır her şeye mukavemet.
Düşmeyen pes etmez, düşenler kalkar,
Sabırla yol alan, bir gün muhakkak başarır.



12.08.2005 BaRuT